Gister was het zover. Luella ging op voor haar ruiterbewijs. En ik ging met haar mee.

Ze had had geen goed gevoel vooraf, maar toen ze eenmaal begon met haar oefeningen ging het vanzelf.

Daarna was het in spanning afwachten op de uitslag…

Maar het duurde niet lang voordat het hoge woord eruit was: > Lees verder...

Na vele jaren van trouwe dienst (waaronder de afgelopen zeven jaar ook met mij als baasje) zie je dat er gaandeweg wat sleet op deze onverwoestbaar geachte viervoeter begint te komen…

Alle reden om haar zo vaak maar kan te verwennen. Het kan tenslotte ineens voorbij zijn. Hoewel we daar allemaal > Lees verder...